عادت نیکو

عادت نیکو

 

اگه خاطرات قبلیمو خونده باشین تا الان دیگه متوجه شدین که پدرم نظامی بودن وما هم 

مدتی ساکن هفتگل !

دوره ی طاغوت بود ولی پدرم مثل خیلی ها با نظام موافق نبودن!

دردوره ای که فساد به اوج خود رسیده بود تمام سعی وتلاش پدرم تربیت درست ما بود.

پدرم اهل نماز به خصوص ، نماز جماعت بودن وهمه ی ماهارو به نمازتشویق می کردن.

درست یادمه که برای تشویق برادرام به نماز بهشون جایزه می دادن تا نماز خوندن براشون

به عادت نیکو تبدیل بشه !!

بعد ازمدتی برادرانم اینقدر به معرفت رسیدن که دیگه جایزه نمی خواستن ومی گفتن :

ما نماز رو برا خدا میخونیم!!

واین یکی از مهارتهای پدرم دردعوت ما به دستورات دینی بود.

حضورپدرم درمسجد محل وارتباط با امام جماعت ،شرکت در دعای ندبه روضه باعث شد 

ساواک به ایشون حساسیت پیدا کنه و تحت نظرباشن!

پدرم از این موضوع به ما چیزی نمی گفتن تا این که با پیروزی انقلاب خدمت ٣٠ساله ایشون

تموم شد و ما به اتفاق راهی تهران شدیم.

بعدها فهمیدیم که اسم پدرم تو لیست سیاه بود که به لطف پیروزی انقلاب پدرم از این مهلکه

نجات پیدا کردن!!