Bale-khiyal
خاطره نویسی با نام مستعار ماه بانو/هرنوع کپی ممنوع
Bale-khiyal
خاطره نویسی با نام مستعار ماه بانو/هرنوع کپی ممنوع
خدای جبار ومهربون
قربون خدای جبار ومهربون برم!!!
آخرین سال بود که تو هفتگل زندگی می کردیم!
و آخرای عمررژیم ستمشاهی!
وسخت گیری ها هم بیش تر!!
اول راهنمایی بودم! وقتی پدرم عکسامو همراه با مدارک روی میز مدیرگذاشتن،
با اعتراض مدیر روبروشد که می گفت:
این چه عکساییه دیگه؟!
اینا که با چادره !!!!
اینا هم که با روسری!!!!
برو آقا عکس کامل میخوام!!
پدرم بسیار ناراحت شدن و بااکراه منوباردیگه به عکاسی بردن و این بارعکسی با
لباس مدرسه ولی متاسفانه بدون روسری انداختم !!!
چاره ای نداشتم این شرط ثبت نام بود دیگه !!
ناراحت بودم وغصه دار !
پدرم کلی باهام صحبت کردن ودلداریم دادن تاکمی آروم شدم اما گفتم :
ولی بابا مدرسه رو دیگه با روسری میرم!!
لباسمون خیلی قشنگ بود سارافون وشلوار طوسی وبلوز سبز خوشرنگ!
یه روسری قشنگ هم مادرم برام خریدن !
اینجوری بود که آماده ی رفتن به مدرسه شدم!
بعضی از معلمامون آقا بودن ، اما انصافا خوش برخورد ومهربون !
کسی فکرنمی کرد یه دختر باحجاب ومتین بتونه تو درساش موفق بشه!!
البته اینو هم بگم که من تنها دختر محجبه کلاس نبودم و خوشبختانه چند نفر دیگه هم
مثل من سرکلاس حاضرمیشدن!!
بادوستام خیلی رقابت داشتیم به خصوص نسرین که خیلی دختر خوب ومودب وباهوش بود!
تازه صرف فعلای التزامی رو یاد گرفته بودیم !
زنگ تمرین بود !
آقا معلم نسرین رو برای تمرین صدا زدن و از او خواستن که مصدر نگاشتن را صرف کنه!
برای ما که مبتدی بودیم خیلی سخت بود اما نسرین با مهارت خاصی شروع کرد !
اینقدر ماهرانه که هنوز هم فراموشش نمی کنم:
بنگارم. بنگاری. بنگارد ..........
تحسینش کردم که البته کمی حس حسادت هم چاشنی این تحسین بود!!
اون سال نسرین تو کل مدرسه ممتاز شد !
ومن خوشبختانه تو سه کلاس اول ممتاز شدم!بااختلاف خیلی کم!
خوشحال بودم که اگه یه جایی دلم شکست خداجونم این طوری برام جبران کرد!!
قربونت برم خدای جبار ومهربون!!!
حسادت؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!
ازشمابعیده!!!!!!!!!!!!!!!!
بله دیگه! به قول معلم نازنینم، خدا جبران تمام نداشتن هاست....
قشنگی بچگی به بخشش به حسادتهاشه!!!
حسادت های شیرین ودوستانه!